ارتباط بین خوانایی گزارش‌های مالی و کیفیت گزارشگری مالی با تأکید بر نقش عدم تقارن اطلاعاتی

چکیده

اطلاعات به عنوان منبع اصلی تصمیم گیرزی ذینفعان می باشد، هرچه خوانایی اطلاعات و کیفیت آن بیشتر و از طرفی عدم تقارن اطلاعاتی کمتر باشد، در نتیجه تصمیم گیری ذینفع نیز راحت تر خواهد بود. در همین راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین خوانایی گزارش های مالی و کیفیت گزارشگری مالی با تأکید بر عدم تقارن اطلاعاتی در بورس اوراق بهادار تهران بین سال‌های 1395 - 1401 انجام گرفته است. کیفیت گزارشگری مالی با استفاده از مدل دیچو دیچاو و خوانایی گزارش های سالانه با استفاده از شاخص فوگ مورد سنجش قرار گرفت. عدم تقارن اطلاعاتی از بعد  انتخاب نامطلوب بر مبنای مدل ونکاتش و چیانگ (1986) و خطر اخلاقی بر اساس مدل عبدی گلزار و همکاران (1400) اندازه‌گیری شد. تحلیل فرضیه‌های پژوهش با استفاده از اطلاعات 129 شرکت و با بکارگیری تحلیل رگرسیون حداقل مربعات و نرم‌افزار Stata  نسخه 17 مورد سنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد بین خوانایی گزارش های سالانه و کیفیت گزارشگری مالی ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد. عدم تقارن اطلاعاتی از بعد انتخاب نامطلوب موجب تضعیف رابطه مثبت بین خوانایی گزارش های مالی و کیفیت گزارشگری مالی می شود. در حالی که انتخاب نامطلوب بر این ارتباط تأثیر معناداری ندارد.